สัมมาทิฏฐิ ๓

คนเรามีความเห็นเป็นมิจฉาทิฏฐิ ถ้าหากไม่ได้รับการแก้ไข จะกลายเป็นเหตุปัจจัยให้เกิดความเห็นผิดในการปฏิบัติต่อไป เกิดเป็นความตั้งใจมั่นและความสงบไปในทางที่ผิด หลวงพ่อทูลได้อธิบายวิธีปฏิบัติเพื่อให้เข้าใจในวิธีการเปลี่ยนความเห็น เพื่อผู้ปฏิบัติจะไม่เกิดความสับสนวกวน หรือความลังเลสงสัยในการปฏิบัติของตน

“ผู้ที่ขาดการสำรวมใจเป็นต้นเหตุ ใจจึงได้เกิดมานะอัตตาสูงอย่างไม่รู้ตัว เป็นผู้มีนิสัยก้าวร้าว หวังเอาชนะผู้อื่นอยู่ตลอดเวลา การเอาชนะคนอื่นนั้นเอาชนะได้ แต่จะเป็นผู้แพ้แก่กิเลสตัวเอง คือ โทสะ โมหะ อยู่ตลอดไป”

— หน้า ๕๑-๕๒

“น้อมใจมาคิดพินิจพิจารณาให้เป็นไปตามหลักความเป็นจริง เป็นเรื่องของตัวเองบ้าง เรื่องของคนอื่นสัตว์อื่นบ้าง หรือคิดพิจารณาในเรื่องภายนอก แล้วก็น้อมเข้ามาหาตัวเอง ให้พิจารณาลงจุดเดียวกันคือไตรลักษณ์ จะอยู่ในที่ไหน ไปเที่ยวในที่ใด จะนั่งรถ นั่งเรือ นั่งเครื่องบิน ก็พิจารณาด้วยปัญญาได้”

— หน้า ๑๒๕-๑๒๖