พบกระแสธรรม

การนำพื้นฐานทางปัญญามาใช้พิจารณาจนเกิดความชำนาญ เมื่อจิตรู้เห็นตามปัญญาได้แล้วก็เอาอุบายเดิมเป็นฐาน แล้วหมั่นพิจารณาด้วยปัญญาในฐานเดิม ปัญญานั้นก็จะกลายเป็นวิปัสสนาและวิปปัสสนาญาณตามลำดับ ส่งผลให้เกิดการละกิเลสตัณหาอวิชชาให้หมดไปจากใจ

“การศึกษาประวัติศาสตร์ของภพชาติ ก็ต้องเอาเรื่องของภพชาติในปัจจุบันมาเป็นเหตุเพื่อเป็นหลักฐานยืนยันในหลักความจริง เป็นข้อมูลบังคับใจให้รับสารภาพความจริง ถึงจะมีกิเลสตัณหา สังขาร เข้ามาช่วยเหลือพาให้จิตแก้ตัวเพื่อบิดเบือนความจริงอยู่ก็ตาม ก็ไม่สามารถดิ้นหลุดจากหลักฐานที่เป็นความจริงนี้ไปได้”

— page 25-26

“เพราะโลกปิดบังธรรมเอาไว้ เราต้องใช้ปัญญาฝ่าฟันความหลงโลกภายในหัวใจให้เปิดออกไป ให้ใจได้พบกระแสธรรมบ้าง เมื่อใจเราหลงโลกก็ต้องใช้ปัญญาเข้าช่วยเหลือ ให้ใจได้เกิดความรู้ความฉลาด รู้เท่าทันความเป็นอยู่ของโลกบ้าง สิ่งใดที่เป็นเหตุให้ใจเราหลง ก็ใช้ปัญญาพิจารณาให้แยบคาย อย่าให้ความหลงอย่างอื่นมีความลี้ลับอยู่ภายในใจ”

— page 48